جراباخودت درگیری
چرا با خودت این همه درگیری
چرا داری از زنـدگی در میری
چرا دیدنش باعث دردته
اونی که نبودش مثل مرگته
چرا آینه ها پر شدن از غبار
ندیدی خودت رو تو یکی یبار
میترسی ببینی چقدر داغونی
نندیدی چشای به این بارونی
میترسی فراموش کنی حرفتو
میترسی بفهمن همه فرقتو
میترسی بفهمن بهم قول دادی
چقدر سمت امید منو هل دادی
میترسی بفهمن دروغ بافتی تو
گل بی ثمر تو دلم کاشتی تو
بزن زیر قولت و آزاده باش
واسه سختر از اینا آماده باش
بزن زیر قولت و فریاد بزن
دیگه حرف بخشش رو با ما نزن
نبینم بگیری تو از ما خبر
برو و دیگه اسمی از ما نبر
بزن زیر قولت و آسوده باش
دیگه نیست تا بسوزی بپاش
نگو زندگی کرده واسم کمین
بزن زیر قولت خودت باش همین
به قلبی که در قفس دارم ، که از عشقت نمیکاهم
تو در یادم جاوِ دانی ، بدان جز تو نمی خواهم
به اسایش دور از من ، شدی خرسند ، آگاهم
ولی طولی نینجامد ، که کم شود از این جانم
به اشکهای پر از غصه ، که من تنهای تنهایم
ولی مهری نمیداند ، مگر سنگ است دل یارم
به زخم کهنه بر این دل ، که به عشقت گرفتارم
مباش با من به این سختی که به اسانی دل دادم
به تو نزدیکتر ام از تو ، ز دوریت حراسانم
به نور صبحدم خورشید که به رحمت امیدوارم
تو را خدا به من داده ، سر شکر را فرود ارم
