خیلی سخته

خیلی سخته چیزی رو که تا دیشب بود یادگاری....صبح بلند شی و ببینی که دیگه دوسش نداری خیلی سخته که نباشه هیچ جایی واسه آشتی....بی وفا شه اون کسی که،جونتو واسش میذاشتی خیلی سخته تو زمستون غم بشینه رو برفا.... میسوزونه قلبتو زهر تلخ بعضی حرفا خیلی سخته تا یه یه روز حرفای اون باورت شه....نکنه یه روز ندامت،راه تلخ آخرت شه خیلی سخته بی بهونه میوه کال و چیدن....بخدا کم غصه ای نیست،چن روزی تو رو ندیدن خیلی سخته که دلی رو با نگات دزدیده باشی....وسط رله اما،از عشق یه کم ترسیده باشی خیلی سخته تو پاییز با غریبی آشنا شی.......

اما وقتی که بهار شد یه جوری ازش جدا شی

خیلی سخته تا همیشه،پای وعده ها نشستن...چقدر قشنگه اما واسه ی کسی شکستن خیلی سخته بودن تو واسه اون بشه عادت......دیگه بوسیدن دستات،واسه اون نشه عبادت خیلی سخته اونیکه تا دیروز واسش یه رویا بودی.....از یادش رفته که واسش تو تموم دنیاش بودی خیلی سخته بری یه شب واسه چیدن ستاره....ولی تا رسیدی اونجا ببینی صبح شده دوباره

هیچ قفسی حریف پرواز نیست

به افکارت زبان نده ، ظرف که خالی باشد صدای بیشتری دارد

غم خودش ما را پیدا میکند باید دنبال شادی ها گشت

از فراق تو مرا هر نفسی صد آه است ، از تو غافل نیستم ای دوست خدا آگاه است . . .

گوهر دل را نزن بر سنگ هر ناقابلی ، صبر کن پیدا شود گوهر شانس قابلی